Marketing internetowy

Marketing internetowy 

– forma marketingu, używająca jako medium Internetu i strony WWW (World Wide Web). Służy do przesłania informacji marketingowej i pozyskania klientów. Przykłady marketingu internetowego to przede wszystkim różne formy reklamy między innymi strony rezultatów wyszukiwarki, baner, reklamy multimedialne, reklamy serwisów społecznościowych, interstitial, ogłoszenia reklamowe w Internecie, sieci reklamowe oraz e-mail marketing, łącznie z e-mail spam.

Początkowo reklama w Internecie przyjmowała formę tzw. mailingu, czyli wysyłania reklam za pomocą poczty elektronicznej. W 1993 roku nastąpiła rewolucja – powstała przeglądarka internetowa Mosaic, która potrafiła wyświetlać grafikę i ramki. Od tej pory reklamodawcy mogli dotrzeć do większej liczby potencjalnych odbiorców, a sama reklama mogła przyjąć formę graficzną. Druga połowa lat 90. XX wieku, to bardzo dynamiczny rozwój Internetu i technologii z nim związanych, w tym także reklamy. Jedną z popularniejszych form jaką przyjmuje reklama internetowa są banery. Oprócz nich, według badań Gemiusa najbardziej znaną formą reklamy internetowej jest mailing reklamowy. Za reklamę można uznać również ogłoszenia internetowe lub aukcje internetowe.

 

Przewaga konkurencyjna w stosunku do tradycyjnych reklam

Największą korzyścią reklamy internetowej jest możliwość natychmiastowego publikowania informacji i treści, które nie są ograniczone pod względem geograficznym i czasowym. W tym celu pojawiające się obszary reklamy interaktywnej, stawiają nowe wyzwania reklamodawcom, którzy dotychczas korzystali z innych strategii.

Inną zaletą jest skuteczność inwestycji reklamodawcy. Reklama internetowa pozwala na dostosowanie reklam do zawartości stron internetowych. Na przykład AdWords, Yahoo! Search Marketing, Google AdSense umożliwiają umieszczanie reklam na odpowiednich stronach internetowych lub obok wyników wyszukiwania słów kluczowych.

 

 

Modele dochodowe

Istnieją zróżnicowane modele możliwości zakupu powierzchni reklamowych. Można je podzielić na trzy podstawowe grupy: sprzedaż na podstawie liczby odsłon (na określony czas, np. na dzień lub tydzień oraz na konkretną liczbę odsłon); sprzedaż na podstawie rozliczeń za konkretne działania konsumenta (opłata za kliknięcie w reklamę lub wykonanie określonego działania e serwisie, np. podanie danych kontaktowych); model łączący dwa powyższe sposoby sprzedaży, w którym oferowana liczba odsłon jest połączona ze sprzedażą działań. Najbardziej powszechnymi sposobami, za pomocą których reklama internetowa jest kupowana, są CPM, CPC, oraz CPA.

• CPM (Cost Per Mille) nazywane także "Cost per Thousand" (CPT) występuje, gdy reklamodawcy płacą za wystawienie swojej wiadomości określonej grupie odbiorców. "Per mille" oznacza za tysiąc wyświetleń, lub mnóstwo reklam, gdzie M wzięte zostało z łaciny M = tysiąc. Jednak niektóre wyświetlenia nie mogą być liczone, takie jak przeładowania lub wewnętrzne działania użytkownika. Jest to model najbardziej rozpowszechniony, pozwalając ustalić, za co płaci reklamodawca. Jedna emisja reklamy (odsłona) oznacza jednokrotne zaprezentowanie reklamy internaucie.

• CPV (Cost Per Visitor) występuje, gdy reklamodawcy płacą za przekierowanie docelowej grupy na strony reklamodawców.
• CPV (Cost Per View) występuje, gdy reklamodawca płaci za każdy jednorazowy widok reklamy lub strony internetowej (zazwyczaj używane z reklamami pop-ups, pop-unders oraz interstitial.

• CPC (Cost Per Click) jest również znana jako Pay per click (PPC). Reklamodawcy płacą za każdym razem, kiedy użytkownik kliknie na hasło i zostanie przekierowany na ich stronę internetową. W rzeczywistości nie płacą za hasło, lecz tylko wtedy, gdy hasło jest kliknięte. System ten pozwala specjalistom od reklamy zawęzić wyszukiwania oraz pozyskać informacje o ich sprzedaży. W ramach systemu Cost Per Click, reklamodawcy płacą za prawo do bycia wymienionym w ramach serii słów kluczowych, co bezpośrednio ma związek z ruchem na ich stronie internetowej, oraz płacą jedynie, jeżeli ktoś kliknie na ich hasło, które wprost przekierowuje na ich stronę internetową. CPC różni się od CPV, tym iż za każde kliknięcie płaci się niezależnie od tego, czy użytkownik dociera do docelowej strony. Cena zazwyczaj uzależniona jest od formy reklamy i rozwiązań kreacyjnych (z zasady atrakcyjniejsze rozwiązanie graficzne bardziej zachęca do kliknięcia). Można zakupić określoną liczbę kliknięć lub zapłacić za wszystkie kliknięcia w danym okresie.

• CPA (Cost Per Action) lub (Cost Per Acqusition) reklamy oparty jest na wynikach i jest powszechny w biznesowym sektorze marketingu partnerskiego. W tym systemie płatności wydawca podejmuje wszelkie ryzyko prowadzenia reklamy i reklamodawca płaci tylko za ilość użytkowników, którzy zakończyli transakcję, taką jak zakup, czy zarejestrowanie się, wypełnienie ankiety, zapoznanie się z danym tekstem. Jest to najlepszy sposób płacenia za reklamy banerowe i najgorszy sposób pobierania opłat.
  • Podobnie, CPL (Cost Per Lead)reklamy jest taki sam, jak CPA i opiera się na wypełnianiu formularza przez użytkownika, rejestracji w newsletterze lub innych działaniach, które handlowiec uważa, że doprowadzi do sprzedaży.
  • Również wspólne, CPO (Cost Per Order) reklamy opiera się na zrealizowanych zleceniach.
  • CPE (Cost Per Engagement) jest formą Cost Per Action, po raz pierwszy wprowadzony w marcu 2008 roku. W odróżnieniu od Cost Per Impression lub Cost Per Click, model CPE oznacza wyświetlenie reklamy bezpłatnie oraz reklamodawcy płacą jedynie, gdy użytkownik wchodzi w interakcję z ich konkretnym elementem reklamowym. Owa interakcja użytkownika z reklamą może być rozumiana na wiele dowolnych sposobów.

• Cost Per Convertion Opisuje koszt pozyskania klienta, zazwyczaj obliczany dzieląc całkowity koszt kampanii reklamowej przez liczbę konwersji. Definicja "konwersji" różni się w zależności od sytuacji: czasem jest uważana za lead, sprzedaż lub zakup.

 

 

Ochrona prywatności

Zastosowanie reklamy internetowej ma wpływ na prawo do anonimowości i prywatności użytkowników. Jeżeli firma reklamowa umieściła banery na dwóch witrynach sieci Web, poprzez hosting plików graficznych wykorzystywanych w banerach oraz używanie tak zwanych plików third-party cookies, firma reklamowa jest w stanie śledzić przeglądanie przez użytkowników tych dwóch stron. Pliki cookie innych firm mogą być blokowane przez większość przeglądarek w celu zwiększenia ochrony prywatności oraz ograniczenia możliwości śledzenia przez reklamę i firmy, bez negatywnego wpływu na użytkownika stron WWW. Wielu ekspertów reklamy posiada możliwość zastosowania metod uniknięcia reklamy behawioralnej z wykorzystaniem standardowych cookie, zatrzymujących w przeglądarce reklamy behawioralne.

Internet i nowe technologie stanowią duże wyzwanie dla prawa autorskiego i nową okazję dla stosowania jego zasad. Technologia cyfrowa stawia owe prawa przed dwoma rodzajami wyzwań. Po pierwsze, zmniejsza ona koszt wytwarzania kopii, po drugie umożliwia szybkie, łatwe i tanie rozprowadzanie kopii. Zmniejszone koszty dystrybucji pomagają sprzedawcom nielegalnych kopii, ale konieczność reklamowania takich produktów pozwala kontrolować piractwo. Pirat, który często praktykuje nielegalne ruchy w Internecie, staje się zauważalny i szybko zostaje złapany.

 

 

Malware

Istnieje również rodzaj metod stosowania reklam, które uważane są za nieetyczne, a nawet mogą być niezgodne z prawem. Są to zewnętrzne aplikacje, które zmieniają ustawienia systemu (np. strony głównej w przeglądarce), spawn pop-ups, inserty (wkładki reklamowe) do niepowiązanych stron internetowych. Takie aplikacje są zwykle oznakowane jako programy szpiegujące (spyware) lub adware.Mogą one ukrywać niejasne działania, wykonując proste usługi, takie jak wyświetlanie pogody lub dostarczanie paska wyszukiwania. Programy te mają na celu oszukanie użytkownika, działając skutecznie jak konie trojańskie. Aplikacje te są często tak zaprojektowane, aby być trudnymi do usunięcia lub odinstalowania. Coraz większemu audytorium użytkowników online, z których wielu jest nieobeznanych z komputerem, często brakuje wiedzy oraz umiejętności technicznych, by chronić się przed tymi programami.

 

 

Etyka

Internet pozwala wszystkim nadawcom, instytucjom, rządom, firmom i osobom prywatnym, do publikacji własnych treści. Tym samym jest jest medium anonimowym (choć teoretycznie istnieje możliwość ustalenia tożsamości użytkownika), co może (i jest) zachętą do działalności niezgodnej z prawem, do zachowań nieetycznych, jest ziemią obiecaną dla różnorakich odmian piractwa (łamania praw autorskich), publikacji niecenzuralnych treści. Rozwój Internetu przyczynił się do próby wzrostu zastosowania go do celów komercyjnych. Coraz częściej jest on pośrednikiem między firmą, a potencjalnym konsumentem. Do Internetu jako pierwsze wkroczyły duże firmy o zasięgu międzynarodowym, już teraz jednak także mniejsze przedsiębiorstwa nie wyobrażają sobie funkcjonowania na rynku bez zaznaczenia swojej obecności w światowej pajęczynie WWW. Reklama internetowa obejmuje wiele form reklamy, z których część jest stosowana w sposób etyczny, a część nie. Niektóre strony internetowe wykorzystują wiele reklam, w tym migające banery, które rozpraszają uwagę użytkownika, inne zaś wprowadzają w błąd, wyglądając jak komunikaty o błędach w systemie operacyjnym, a nie reklamy. Witryny, które nieetycznie używają reklamy internetowej dla zysku, często nie kontrolują, że na stronie umieszczane są linki, prowadzące do stron ze złośliwym oprogramowaniem lub z materiałami dla dorosłych.

Operatorzy witryn, którzy etycznie używają reklamy internetowej, zazwyczaj korzystają z niewielkiej ilości reklam, które nie mają na celu rozpraszać lub irytować użytkownika oraz nie odwracają uwagi od projektu i układu stron internetowych. Wielu właścicieli stron internetowych dotyczących bezpośrednio firm, którzy chcą umieszczać reklamy, wie że strona internetowa powiązana z reklamą, jest uzasadniona.

Nadużywanie technologii takich, jak Adobe Flash doprowadziło niektórych użytkowników do zablokowania w ich przeglądarce lub używania wtyczki do przeglądarek takich, jak Adblock lub NoScript. Wiele witryn stosuje scentralizowane usługi reklamowe, których reklamy mogą być blokowane, jako uboczny skutek środków mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i prywatności, ponieważ te usługi wymagają JavaScript oraz między witrynowych wywołań funkcji, podczas gdy funkcjonalności te są często niepotrzebne do korzystania ze stron internetowych i stanowią potencjalne źródło luk w zabezpieczeniach.

Uzasadnioną reklamą często jest tak zwane opt-in, lub jasne zasady opt-out, co odróżniania je od spamu.

 

 

Rodzaje i formy reklamy internetowej

Niedawno podstawowymi formami reklamy internetowej były standardowe banery oraz witryny WWW firm lub produktów. Jednak rynek reklamy rozwija się bardzo prężnie, wpływając na rozwój coraz to nowszych rodzajów reklamy internetowej. Dzięki możliwości łatwego mierzenia ich skuteczności, reklamy te wciąż są modyfikowane, co powoduje obecność takich form reklamowych, jak megabannery, pop-upy, interstitilas itp. Według najnowszych tendencji rynkowych wkrótce powszechne staną się także internetowe odpowiedniki reklam telewizyjnych, a wszystkie te zmiany są próbami zainteresowania aktywnego użytkownika reklamą tak, by okazałą się ona w efekcie skuteczna. Standardy formatów reklamowych są ustalane przez Interactive Advertising Bureau (IAD), czyli Biuro Reklamy Interaktywnej,organizację międzynarodową upowszechniającą Internet, jako medium reklamy. IAB posiada swój oddział europejski - IAB Europe, natomiast w Polsce funkcjonuje IAB Polska. Poza tym ustalaniem standardów w europejskim Internecie zajmuje się Europejskie Stowarzyszenie Reklamy Interaktywnej (EIAA)

IAB została założona w Stanach Zjednoczonych. Obecnie prowadzi działalność na całym świecie, zrzeszając podmioty rynku interaktywnego. Członkami IAB są m.in. America Online, Yahoo!, Google. Do istniejącego sześć lat polskiego oddziału stowarzyszenia IAB należy 40 podmiotów internetowych, m.in. Onet.pl, Wirtualna Polska, Interia, Portal Gazeta, poza tym sieci reklamowe, firmy badawcze, domy mediowe, agencje interaktywne.

Do zadań IAB Polska należą edukacja na temat możliwości wykorzystania potencjału reklamowego w Internecie, monitorowanie zjawisk zachodzących w Internecie i ich dokumentacja, promowanie badań ilościowych i demograficznych Internetu, ustanawianie, rozwój i weryfikacja standardów oraz zasad zastosowania reklamy w sieci, dostarczanie informacji o Internecie i reklamie online szerokiej publiczności, popularyzacja i promowanie Internetu jako medium reklamowego równoprawnego z radiem, prasą i telewizją.

Pomimo, iż większość reklam internetowych ma swoją cenę, która wynika z używania lub oddziaływania na reklamę, istnieje kilka innych metod reklamy online, które wymagają tylko jednorazowej płatności. The Million Dollar Homepage jest tego doskonałym przykładem. Odwiedzający byli w stanie zapłacić $1 za pixel powierzchni reklamowej i ich ogłoszenie pozostawało na stronie tak długo, jak strona internetowa istnieje bez dodatkowych kosztów.

 

 

Najpopularniejsze formy reklamy internetowej

• Baner: to najstarsza i nadal popularna forma reklamy w Internecie. Ma formę wydłużonego prostokąta, umieszczany jest w górnej części serwisu internetowego Kliknięcie myszką powoduje automatyczne przejście do reklamowanej strony lub serwisu. Maksymalny rozmiar prostokątnego banera to 468x60 pikseli, objętość pliku do 15kB.
• Billboard, megabaner, superbaner: dostępnymi wersjami są tradycyjny, pływający, rozwijany - następca tradycyjnego banera, poziomy, wydłużony prostokąt, obecnie najpopularniejsza forma reklamy internetowej. Wyświetlany prawie wyłącznie w najlepiej widoczniej, górnej części serwisu internetowego.
• Skyscraper: dostępnymi wersjami są tradycyjny, pływający, rozwijany - nazywany także banerem pionowym. Reklama zamieszczana zazwyczaj z boku serwisu internetowego, najczęściej po jego prawej stronie. Jego zaleta jest duża powierzchnia i kształt.
• Box śródtekstowy (rectangle): baner graficzny umieszczony centralnie na stronie, wewnątrz treści prezentowanych artykułów. Tego typu banery są często zastosowane w portalach, wortalach tematycznych oraz na witrynach, gdzie prezentowane są długie artykuły lub raporty.
• Button: niewielka, prostokątna reklama graficzna o rozmiarach 120x60 pikseli i wadze do 8 kB. zamieszczany zazwyczaj przy bocznej nawigacji serwisu internetowego (po prawej lub lewej stronie). Button jest formą sprzedawaną bardzo często w modelu Flat Flee, co oznacza, że reklamodawca wykupuje stałą obecność np. na tydzień lub nawet na dłuższy czas.

 

Inne formy reklamy internetowej

• Floatind ad (toplayer): reklama, która porusza się po ekranie użytkownika lub unosi się nad treścią. Zazwyczaj w formie animacji z możliwością dołączenia dźwięku lub krótkiej muzyki, wyświetlana nad zawartością strony na tzw. warstwie.
• Expanding ad: reklama, która zmienia rozmiar, i która może zmieniać zawartość strony internetowej.
• Polite ad: metoda, dzięki której duże reklamy zostaną pobrane w mniejszych częściach, aby zminimalizować zakłócenia wyświetlanej zawartości.
• Tapeta (watermark): reklama, która zmienia tło strony przeglądanej. Tapeta zwykle zawiera logotyp firmy lub produktu albo element graficzny promujący markę produktu. jest łączona ze sponsoringiem strony lub określonego działu witryny WWW.
• Trick banner: baner reklamowy, który wygląda jak okno dialogowe z przyciskami. Symuluje się komunikat o błędzie lub ostrzeżenie.
• Pop-up: nowe okno, które otwiera się przed obecnym, wyświetlając reklamy lub całą stronę internetową. Okno z reklamą nie ma pasków nawigacyjnych ani możliwości zmiany rozmiaru, po kliknięciu reklamy pojawia się witryna reklamodawcy.
• Pop-under: podobny do pop-up, z tym że okno jest załadowane lub wysyłane za bieżącym oknem, tak aby użytkownik nie widział go, aż do zamknięcia jednego lub więcej aktywnych okien. Rozmiar okna pop-under może być dowolny, maksymalnie do rozdzielczości ekranu, dzięki temu pop-under oferuje dużą powierzchnię reklamową, co zapewnia spore możliwości zaprezentowania bardziej skomplikowanych przekazów.
• Reklama video: podobna do baneru reklamowego, z tym że zamiast obrazu statycznego lub animowanego, wyświetlane są klipy video. Jest to rodzaj reklamy najczęściej spotykanej w telewizji, coraz więcej reklamodawców będzie używać tych samych nagrań zarówno w telewizji, jak i w reklamie internetowej.
• Reklama na mapie: powiązane teksty lub linki zewnętrzne, występujące z lub w stosunku do lokalizacji na mapie elektronicznej, takiej jak Google Maps.
• Reklama na telefonie komórkowym: sms lub wiadomość multimedialna przesyłana na telefony komórkowe.
• Superstitial: animowana reklama na stronie sieci Web z Enliven Marketing Technologies. Wykorzystuje video, treści 3D w celu dostarczenia reklam takich, jak telewizyjne. Wcześniej znane były jako reklamy Unicast Transitional , gdyż były one początkowo tworzone przez Unicast Communicaations w roku 2004, kolejno zmieniły nazwę na Enliven w roku 2008.
• Interstitial: całostronicowa reklama wyświetlana zanim użytkownik dotrze do pierwotnego adresu. Reklama przerywa na moment możliwość oglądania strony, zmuszając w ten sposób użytkownika do zapoznania się z treścią.

Ponadto reklamy zawierające steaming video lub steaming audio stają się coraz bardziej popularne wśród reklamodawców.

 

Reklama e-mail

Reklama przesyłana pocztą elektroniczną jest drugim, po banerach, najbardziej rozpoznawalnym typem reklamy internetowej. Można ją podzielić na dwa podstawowe rodzaje, e-mail marketing oraz reklamę w elektronicznych biuletynach (newsletter). E- mail marketing jest formą reklamy, przesyłanej konsumentom na ich konta e-mail, która ma może mieć kilka odmian. Najpopularniejszą jest reklama graficzna przesyłana do użytkownika, która wyświetla się w oknie programu pocztowego. Mailing to listy poczty elektronicznej w formie plików tekstowych, html bądź flash kierowane do użytkowników kont poczty elektronicznej. Wraz ze wzrostem szybkości łączy wykorzystywanych przez użytkowników rosną także limity wielkości reklamowych przesyłek e-mailowych ustalane przez portale i serwisy dysponujące bazami danych internautów. Reklama w newsletterach bardziej nawiązuje do reklamy prasowej i internetowej reklamy typu display. Tego typu reklama różni się od reklamy e-mail. Przede wszystkim dlatego, że w większości przypadków użytkownicy świadomie dokonują subskrypcji newsletterów zawierających informacje na interesujące ich tematy. Można tym samym stwierdzić, że skoro użytkownicy wyrazili zgodę na regularne otrzymywanie danych informacji, zapoznają się z nimi. Z tego wynika, że reklama zamieszczona w biuletynach może być bardziej zauważalna i szybciej zapamiętana. Niewątpliwie reklama w newsletterach jest skuteczniejsza niż wysyłana wprost na bezpłatne skrzynki pocztowe. Jednak zasięg tego typu reklamy jest mniejszy, niż reklamy e-mail, ze względu na niewielką liczbę subskrybentów biuletynów. Uzasadnieniem reklamy e-mail lub e-mail marketingu jest często określenie "opt-in e-mail", aby odróżnić ją od spamu, gdyż reklama internetowa często kojarzona jest ze spamem. Pomimo tego negatywnego zjawiska reklama wykorzystująca e-mail nadal stanowi około 10 proc. wszystkich wydatków na reklamę w Internecie

 

Marketing partnerski

Marketing partnerski jest formą reklamy internetowej, w której reklamodawcy umieszczają kampanie reklamowe na potencjalnie dużej ilości małych (lub dużych) stron właścicieli, którym opłaty płacone są tylko wtedy, kiedy reklamodawca odnotowuje wzrost aktywności. Zazwyczaj pod warunkiem wystąpienia konkretnych, mierzalnych rezultatów kampanii (formularz, sprzedaż, rejestracja, ect.). Dziś jest to zwykle realizowane poprzez zawieranie umów z siecią partnerską.

Marketing partnerski był wynaleziony przez CDNow.com w roku 1994 i celował w Amazon.com kiedy uruchomił program partnerski w roku 1996, zwany Associate Program. Sklep internetowy wykorzystał program do generowania niskiego kosztu ekspozycji marki, zapewniając jednocześnie małym stronom internetowym możliwość zarobienia dodatkowych dochodów.

 

Targetowanie behawioralne

Oprócz targetowania kontekstowego, reklama internetowa może być kierowana na podstawie ostatnich strumieni kliknięć (clickstream). Na przykład, jeżeli użytkownik wie, że niedawno odwiedził wiele sklepów samochodowych/porównywarek, na podstawie analizy clicsteam, włączonych cookies przechowywanych na komputerze użytkownika, mogą być jemu wysłane reklamy o tematyce samochodowej, kiedy odwiedza inne strony internetowe.

 

Reklama semantyczna

Semantic advertising ma zastosowanie w technicznej analizie semantycznej stron internetowych. Proces ten ma na celu dokładne interpretowanie i klasyfikowanie znaczeń oraz/lub głównych tematów stron, a następnie wypełnianiu jej targetowymi spotami reklamowymi. Przez ściśle powiązane treści reklamowe, zakłada się, że odbiorcy będą bardziej skłonni do wykazywania zainteresowania (np. poprzez zaangażowanie) reklamowanym produktem lub usługą.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.ak-otworzyc-firme.blogspot.com !

Marketing w wyszukiwarkach internetowych

SEM - Search Engine Marketing 

, czyli marketing w wyszukiwarkach - ogół działań promocyjnych (kampanie linków sponsorowanych, pozycjonowanie i optymalizacja stron WWW), które mają na celu uzyskanie jak najlepszych pozycji serwisu w (zarówno naturalnych, jak i płatnych) wynikach wyszukiwania, na wybrane słowa / frazy kluczowe wpisywane przez użytkowników w zapytaniu do wyszukiwarki.

Marketing w wyszukiwarkach dobrze opisuje następujące równanie SEM = SEO + PPC, gdzie SEO oznacza "Search Engine Optimization" - w Polsce bardzo często używa się terminu "pozycjonowanie", a PPC "Pay Per Click" czyli płatne za kliknięcie w link.

SEO jest procesem długofalowym, czasami pierwsze efekty optymalizacji będą widoczne po kilku tygodniach, czy miesiącach. Dużą niedogodnością jest brak jasnych standardów ze strony Google, co powoduje duże niejasności w temacie dozwolonych i skutecznych praktyk. Poważnym problemem są serwisy wykonane całkowicie w technologii Flash, która nie jest przyjazna wyszukiwarkom, a pozycjonowanie takich serwisów wymaga wielu dodatkowych zabiegów. Ważnym aspektem jest również wybór CMS (Content Management System), czyli programu do zarządzania treścią strony i jej aktualizacji. Według amerykańskich badań jest to najbardziej efektywny kanał e-marketingowy.

PPC jest doskonałym narzędziem taktycznym, które świetnie nadaje się do błyskawicznych akcji promocyjnych, kampanii okolicznościowych, czy tematycznych. Dzięki możliwości szybkiego uruchomienia kampanii oraz modelowaniu haseł i fraz oraz wysokości "bidów" (maksymalna cena za kliknięcie) jest narzędziem bardzo elastycznym. Ważny aspekt to płatność za kliknięcie, czyli klient nie ponosi żadnego kosztu za wyświetlenie reklamy. A do tego internauci bardzo pozytywnie odbierają takie formy reklamowe ze względu na przyjazną, tekstową formę oraz wysoką wartość informacyjną.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter
www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com !

Etapy rejestrowania działalności gospodarczej

1.  

   Etapy rejestrowania działalności gospodarczej

    

    

   1. Od 31 marca 2009 roku obowiązują nowe regulacje dotyczące rejestrowania działalności gospodarczej przez osoby fizyczne w urzędach gmin (lub miast). Rozwiązania te określane są jako tzw. zasada jednego okienka. Obecnie osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą wypełnia zintegrowany wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej EDG-1 i składa go w urzędzie gminy (lub miasta).Wniosek przedsiębiorcy o wpis do ewidencji działalności gospodarczej nie podlega opłacie. Wzór wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej określony został w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 marca 2009 r.Integralną częścią wniosku EDG-1 o wpis jest żądanie wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszenia identyfikacyjnego NIP, zgłoszenia płatnika składek w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników. Zgodnie z nowymi zasadami przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Jednocześnie przedsiębiorca ma prawo we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej określić późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień złożenia wniosku .Dane z wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej organ ewidencyjny niezwłocznie, nie później niż w ciągu trzech dni od dokonania wpisu, przesyła do wskazanego przez przedsiębiorcę naczelnika urzędu skarbowego, właściwego urzędu statystycznego oraz właściwej jednostki terenowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Centrali Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wraz z kopią zaświadczenia o wpisie w ewidencji działalności gospodarczej.
2. Firmowe konto bankowe.
3. Biuro rachunkowe - jeśli przedsiębiorca decyduje się na korzystanie z usług biura księgowego na tym etapie zgłasza się z posiadanymi dokumentami podpisać umowę.
4. Zgłoszenie w Urzędzie Skarbowym - dokonujemy rejestracji w podatku dochodowym oraz podatku vat przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu. Opłata rejestracyjna do podatku vat (zgłoszenie rejestracyjne VAT-R) wynosi 170 zł.
5. Rejestracja w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - Zgłoszenie osoby prowadzącej działalność gospodarczą, do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego następuje niezależnie od złożenia wniosku EDG-1. Musi bowiem nastąpić w formie zgłoszenia ZUS ZUA albo ZUS ZZA, przekazywanego w formie elektronicznej lub pisemnej bezpośrednio do ZUS.
6. Zgłoszenie do inspekcji pracy i inspekcji sanitarnej
7. Szkolenia BHP

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter,

zespół www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com

E-biznes - na czym polega

Biznes elektroniczny, e-biznes 

– to (wprowadzony w 1995 roku przez IBM) według powszechnie obowiązującej definicji model prowadzenia biznesu opierający się na szeroko rozumianych rozwiązaniach teleinformatycznych, w szczególności aplikacjach internetowych. Pojęcie elektronicznego biznesu obejmuje m.in. wymianę informacji między producentami, dystrybutorami i odbiorcami produktów i usług, zawieranie kontraktów, przesyłanie dokumentów, prowadzenie telekonferencji, pozyskiwanie nowych kontaktów, wyszukiwanie informacji, etc.

 

Historia e-biznesu

Zanim nastała era biznesu internetowego, biznes elektroniczny rozwijał się w dużych firmach i korporacjach międzynarodowych od wielu lat pod postacią EDI Electronic Data Interchange) – elektronicznej wymiany dokumentów. Przyjmując najszerszą definicję biznesu elektronicznego, komputery po raz pierwszy zostały komercyjnie wykorzystane już w latach 60. XX wieku. Wraz z wprowadzeniem przez banki systemu ERMA (Electronic Recording Machine Accounting), dzięki zautomatyzowanym funkcjom tego systemu, w Bank of America dziewięciu pracowników mogło wykonać pracę, którą wcześniej wykonywało pięćdziesięciu. Komercyjne wykorzystanie komputerów szybko rozprzestrzeniało się w firmach, pozwalając zautomatyzować administrowanie płacami, tworzyć raporty, czy planować harmonogramy produkcji. (

W latach 70. i 80. działalność biznesowa zaczęła się rozszerzać o pierwsze formy komunikacji pomiędzy firmami (partnerami handlowymi). Powstały pierwsze systemy wymiany dokumentów EDI. Sama idea elektronicznej wymiany dokumentów pochodzi z połowy lat 60. W 1968 r. grupa przedsiębiorstw kolejowych, dbających o jakość wymiany danych między przedsiębiorstwami, formuje Transportation Data Coordinating Committee. W tym samym okresie General Motors, Suer Valu, Sears, K-Mart budują dla głównych partnerów własne systemy elektroniczne. W 70. powstają pierwsze przemysłowe standardy wymiany dokumentów: 1975 r. – pierwszy między przemysłowy standard "air, motor, ocean, rail & some banking applications ";1979 r. – ANSI X12.

Podstawowe standardy EDI w chwili obecnej to: EDIFACT (Electronic Data Interchange for Administration, Commerce and Transport) z 1985 r. oraz SWIFT dla instytucji finansowych.

 

 

Relacje pomiędzy podmiotami

Biznes elektroniczny wykorzystywany jest przez coraz więcej podmiotów na rynku. Do podstawowych relacji pomiędzy najważniejszymi (pierwotnymi) podmiotami należą:

• B2B (business-to-business) – relacja "przedsiębiorstwo-przedsiębiorstwo" polega na realizacji procesów biznesowych pomiędzy dwoma firmami.
• B2C (business-to-consumer lub business-to-client) – relacja "przedsiębiorstwo-klient" to relacje realizujące transakcje między przedsiębiorstwami a konsumentami.
• Intra-business (intranet) – elektroniczny biznes wewnątrz przedsiębiorstwa polega na realizacji na drodze elektronicznej wewnętrznych procesów biznesowych przedsiębiorstwa.

Oprócz nich możemy obecnie spotkać także relacje typu:

• C2C (consumer-to-consumer) – relacja "konsument-konsument" określa typ zależności biznesowych zachodzących pomiędzy końcowymi konsumentami dobra, czy usługi.
• B2P (business-to-public) – to obszar e-biznesu, który obejmuje relacje między przedsiębiorstwem, a jego makro otoczeniem (głównie społecznym).
• G2C (government-to-citizen) czyli komunikacja: instytucje publiczne-obywatel.
• G2B (government-to-business) – mówi o relacjach pomiędzy instytucjami publicznymi a biznesem (gospodarką).
• A2B (application-to-business) – relacja określająca rodzaj prowadzenia działalności biznesowej polegająca na wynajmowaniu programów, czy usług komputerowych firmom za pośrednictwem internetu.

Zapewne w niedalekiej przyszłości będzie można wyróżnić kolejne typy relacji zachodzące w nowo powstających zależnościach pomiędzy podmiotami na rynku.

Modele biznesowe

Bardzo ciekawe zestawienie zaprezentował Artur Grudzień na łamach czasopisma NetForum:

• Elektroniczna witryna i sklep internetowy (e-shop) – to najprostszy z prezentowanych modeli biznesowych, służy do promowania firmy, jej towarów czy usług, czasem połączony jest ze sklepem internetowym.
• Elektroniczne zaopatrzenie (e-procurement) – czyli elektroniczne składanie ofert i zaopatrywanie w towary i usługi. W przypadku towarów transport odbywa się już w formie tradycyjnej.
• Elektroniczne centrum handlowe (e-mall) – odmiana sklepów internetowych, w najprostszej formie składa się z wielu elektronicznych sklepów (prowadzonych przez niezależne podmioty). Współpraca między nimi może być rozszerzona o wspólne metody płatności, dostawy towarów itp.
• Aukcja elektroniczna (e-auction) – w podstawowym zakresie oferuje elektroniczne mechanizmy prowadzenia licytacji. Aukcje elektroniczne są najczęściej odpowiednikami aukcji prowadzonych w sposób tradycyjny. Ze względu na ogromne możliwości internetu istnieje wiele odmian aukcji elektronicznych, np. aukcja odwrócona.
• Wirtualna społeczność (virtual community) – bardziej zjawisko internetowe wykorzystywane przez niektóre firmy w swojej działalności niż model biznesowy. Jest to grupa osób (podmiotów) skupionych wokół określonego tematu czy sektora rynku, komunikująca się za pośrednictwem usług dostępnych w sieci (tworzących rodzaj portalu tematycznego, listy dyskusyjnej itp.)
• Platforma współpracy (collaboration platform) – dostarcza narzędzia i środowisko informatyczne umożliwiające współpracę między firmami. Platforma taka najczęściej prowadzona jest przez niezależną firmę, która wynajmuje ją innym podmiotom gospodarczym.
• Integrator i dostawca usług łańcucha wartości (value-chain integrator) – ten model biznesowy koncentruje się na integracji całego łańcucha wartości w pierwszym wypadku oraz dostarczaniu specyficznych usług z łańcucha wartości (np. elektroniczne płatności) w przypadku drugim.
• Pośrednictwo informacji (information brokerage) – firmy tego typu oferują usługę wyszukiwania i dostarczania firmom pożądanych przez nie danych (informacji). Przykładowo może tu chodzić o wyszukiwanie informacji w sieci, czy tworzenie profili klientów.
• Usługi zaufania (trust services) – jest to podobny do poprzedniego model biznesowy dostarczający specyficznych informacji, gwarantujących zaufanie w procesach biznesowych pomiędzy stronami sieci, najczęściej w postaci wydawania lub potwierdzania certyfikatów autentyczności.

Odmienną klasyfikację modeli biznesowych podają N. Kirov, A. Kuśmierz i R. Rzadca w czasopiśmie PCKurier. Przedstawiają oni 8 modeli biznesowych, częściowo tylko pokrywających się z poprzednimi:

• Prosto do klienta – w modelu tym firma dostarcza produkty i usługi bezpośrednio do klienta, pomijając tradycyjne kanały dystrybucji.
• Dostawca z pełnym zakresem usług – w tym modelu producent nie ogranicza się tylko do sprzedaży własnych towarów i/lub usług, ale buduje serwis (portal) tematyczny, za pomocą którego oferuje produkty innych firm. Firmy te oferują pokrewne produkty z tej samej branży, np. producent noży kuchennych oferuje także garnki, przyprawy itp. sprzedawane przez inne firmy.
• Dostawca treści – w tym modelu firma zostaje dostawcą treści dla większych (ogólniejszych) portali, które płacą jej za produkty i informacje, aby udostępniać je następnie własnym klientom.
• Wspólna infrastruktura – dążąc do redukcji kosztów, firmy mogą stworzyć wspólną platformę do kontaktów z klientami.
• Przedsiębiorstwo – firma posiadająca wiele jednostek biznesowych (zakładów), gdzie każda z nich dysponuje własnym produktem, tworzy jeden "punkt kontaktu" dla wszystkich produktów firmy. Serwis taki ułatwia nawigowanie i wyszukiwanie produktów klientom.
• Integrator sieci wartości – w modelu tym integrator działa wyłącznie w wirtualnym łańcuchu wartości, jego atutem są posiadane dane.
• Pośrednik – cele, jakie stawia sobie pośrednik, to udostępnienie pojedynczego punktu kontaktu pomiędzy sprzedającymi a kupującymi oraz koncentracja informacji.

 

 

Definicje

Biznes elektroniczny to określenie bardzo szerokie i ogólne. Ponadto ciągłe zmiany i nowe sposoby ujęcia poszczególnych zagadnień powodują duże rozbieżności w definiowaniu nawet podstawowych pojęć z zakresu biznesu elektronicznego.

Z pojęciem biznesu elektronicznego (e-business) łączą się zarówno bardziej ogólne zagadnienia: handlu elektronicznego (e-commerce), elektronicznego przedsiębiorstwa (e-enterprise), elektronicznej gospodarki (e-economy), a nawet elektronicznego społeczeństwa (e-society), czy elektronicznego rządu (e-government), jak również bardziej szczegółowe, takie jak: e-banking czy e-learning. Jeszcze inny aspekt wirtualizacji procesów biznesowych kryje się za pojęciem m-business, gdzie nacisk kładzie się na kwestie przesyłania informacji.

Według pierwszej, najszerszej pojęciowo definicji: "Biznes elektroniczny obejmuje wszystkie procesy biznesu przeprowadzane elektronicznie. Od wielu lat jest głównym medium i częścią procesów biznesu niemal w każdej firmie. Biznes elektroniczny nie polega wyłącznie na przeprowadzeniu transakcji elektronicznie, ale dotyczy także wszystkich procesów prowadzących do takiej transakcji. Przy tak zdefiniowanym pojęciu można przyjąć, że biznesem elektronicznym będzie każde wykorzystanie technologii informatycznych. Poczynając już od pisania tekstu w edytorze tekstów, wykonywania prostych obliczeń za pomocą arkusza kalkulacyjnego, czy obrabiania otrzymanego faksem dokumentu w komputerze.

Kolejna z definicji kładzie nacisk na internetowy aspekt działalności gospodarczej: "E-biznes (e-business): jakiekolwiek przedsięwzięcie internetowe – taktyczne lub strategiczne – które przekształca zależności biznesowe, czy będą to relacje business-to-consumer, business-to-business, powiązania w zakresie przedsiębiorstw (intra-business), czy pomiędzy konsumentami (consumer-to-consumer). Każdy menedżer, który postrzega e-biznes jako sprzedaż produktów przez internet, nie ogarnia całości obrazu. E-biznes stanowi bowiem naprawdę nowe źródło efektywności, szybkości, innowacyjności i nowych sposobów tworzenia wartości w organizacji.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com

 

Biznes - co to właściwie jest

Biznes 

– zapożyczenie z języka angielskiego (business), które oznacza działalność gospodarczą.

Szkoły biznesu, zakładane początkowo w USA kształcą kadrę kierowniczą. Można definiować biznes patrząc na przedmiot nauczania w tych szkołach. W ich programie zwykle znajdują się zajęcia z zarządzania, finansów, marketingu, IT, prawa, strategii, psychologii i ekonomii.

Etymologicznie słowo business wywodzi się z "busy" – zajęty, aktywny. W wymiarze społecznym bycie "zajętym" człowiekiem biznesu może oznaczać zaangażowanie w organizację procesu wytwarzania dóbr lub usług w celach komercyjnych.

W ekonomii dyscypliną kierowania biznesem, w Polsce częściej nazywaną zarządzaniem, określa się naukę społeczną o zarządzaniu ludźmi i organizacji w celu produktywnego osiągania celów firm, w tym realizacji zysku dla właścicieli. Biznes może być też rozumiany jako synonim przedsiębiorczości.

Biznes w dyscyplinie strategii rozumiany jest jako spójny obszar działalności gospodarczej, często w ramach większej firmy.

Mówi się o strategicznych jednostkach biznesowych (SBU's) – samodzielnych jednostkach analizy i działań zarządczych w ramach złożonych firm.

Mówimy o kulturze biznesu rozumiejąc przez to zbiór zasad, którymi kierują się przedsiębiorcy uczestniczący w procesie wymiany gospodarczej. Pytamy "na czym polega twój biznes?" doszukując się sensu, natury i podstawowych zasad w prowadzeniu działalności gospodarczej przynoszącej zyski. Koniunkturę biznesu analizuje się pod względem cykli koniunkturalnych (ang. business cycles).

Biznes miewa w Polsce znaczenie pejoratywne, w wypadku szeregu przedsięwzięć określenia businessman, businesswoman używa się żartobliwe. Po 1989 roku wiele instytucji używa określenia biznes, np. Polska Rada Biznesu.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com !

REGON - informacje podstawowe

REGON 

(akronim od Rejestr Gospodarki Narodowej) - Krajowy Rejestr Urzędowy Podmiotów Gospodarki Narodowej, rejestr statystyczny prowadzony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Pod pojęciem REGON-u rozumiany jest także numer REGON, czyli dziewięciocyfrowy numer statystyczny podmiotu gospodarczego w powyższym rejestrze.

Budowa numeru REGON

9-cyfrowy REGON

Początkowo REGON był 7-cyfrowy, a numery były nadawane centralnie. Później (ok. 1985-90 r.) rozszerzono REGON na 9 cyfr, gdzie regonom "starym" (7-cyfrowym) po prostu dołożono na początku 2 zera, a nowe zaczęto tworzyć wg klucza: 2 cyfry wyróżnika województwa + 6 cyfr "numeru seryjnego" + 1 cyfra kontrolna. Województw było 49 i miały nadane kolejne numery nieparzyste – od 01 (warszawskie) do 97 (zielonogórskie).

 

Suma kontrolna

Dziewiąta cyfra jest cyfrą kontrolną obliczaną następująco:
Wagi: 8 9 2 3 4 5 6 7
Pierwsze osiem cyfr REGON: 1 2 3 4 5 6 7 8
Wynik: 1*8 + 2*9 + 3*2 + 4*3 + 5*4 + 6*5 + 7*6 + 8*7 = 192
Cyfra kontrolna: 192 mod 11 = 5
Cały REGON: 123456785
W przypadku, gdy mod zwraca 10 za cyfrę kontrolną przyjmuje się 0.

 

14-cyfrowy REGON

Jednostkom organizacyjnym, które mają swoje siedziby w różnych województwach nadaje się REGON 14-cyfrowy (identyfikator jednostki lokalnej). Dziewięć pierwszych cyfr takiego numeru pokrywa się z REGON-em jednostki macierzystej. Cyfra kontrolna numeru obliczana jest tym samym sposobem, ale wagi są inne. Ponieważ jeden ze współczynników wagowych wynosi zero to weryfikacja "długiego" REGON-u wymaga weryfikacji 9 cyfr z wagami jak dla 9-cyfrowego numeru, a następnie weryfikacji długiego REGON-u z innymi wagami.

 

Suma kontrolna

W przypadku REGON-ów 14-cyfrowych cyfrę kontrolną oblicza się następująco:
Wagi: 2 4 8 5 0 9 7 3 6 1 2 4 8
Pierwsze trzynaście cyfr REGON: 1 2 3 4 5 6 7 8 5 1 2 3 4
Wynik: 1*2 + 2*4 + 3*8 + 4*5 + 5*0 + 6*9 + 7*7 + 8*3 + 5*6 + 1*1 + 2*2 + 3*4 + 4*8 = 260
Cyfra kontrolna: 260 mod 11 = 7
Cały REGON: 12345678512347



Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter,

zespół www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com

Działalność gospodarcza

 

Działalność gospodarcza

 czyli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

Zalety

 

• Idealne rozwiązanie dla osób samodzielnych, chcących pracować na własny rachunek
• Odpowiadamy tylko za to co sami zrobimy i nie musimy się z nikim dzielić zyskami
• Indywidualny przedsiębiorca ma większą możliwość korzystania z instytucjonalnej i finansowej pomocy państwa
• Prosta procedura oraz niskie koszty założenia, łatwo ją założyć, rozszerzyć i zlikwidować
• Samo prowadzenie księgowości jest prostsze oraz tańsze.

 

Wady

 

• Nie możemy się podzielić stratami. W pełni odpowiadamy za zobowiązania powstałe w wyniku działalności. Odpowiedzialność całym majątkiem dotyczy zarówno długów wobec kontrahentów, jak i zobowiązań podatkowych i zus-owskich.

 

Formy opodatkowania

 

Podatnicy wybierający ten rodzaj działalności mają do wybory cztery formy opodatkowania:

• skala podatkowa, dostępne dla wszystkich podatników. Jest to tzw opodatkowanie podstawowe i domyślne 
  • Podatek płaci się od dochodu. Dochód stanowią uzyskane przez podatnika przychody pomniejszone o poniesione koszty (pod warunkiem, że ustawodawca nie zabrania zaliczenia ich do kosztów podatkowych).
    Podatek ten oblicza się wg skali podatkowej:
    
    Do 85.528 - 18 % podsatwy wymiaru minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
    Powyżej 85.528 - 14.839,02 zł + 32% nadwyżki ponad 85.528 zł
    Mamy także prawo do odliczenia opłaconych za właściciela składek ZUS.
    
    Tak wyliczony podatek mamy obowiązek wpłacić do 20-tego następnego miesiąca równocześnie składając deklarację o wysokości osiągniętego dochodu PIT-5. Po zakończeniu roku podatkowego składamy zeznanie roczne na deklaracji PIT-36.
• Podatek liniowy (forma opodatkowania wprowadzona w 2004 roku) Tej formy opodatkowania nie można wybrać jeśli przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy podatnik wykonywał czynności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców. Decydując się na nią, traci się możliwość korzystania z odliczeń i ulg (internet, 1% podatku) oraz rozliczania się razem ze współmałżonkiem oraz jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
  • Tak jak wyżej, podatek ten płacimy od dochodu, jednak niezależnie od jego wysokości stawka podatku zawsze wynosi 19-proc. Także mamy prawo pomniejszyć go o zapłacone składki ZUS. Wyliczony podatek wpłacamy do 20-tego następnego miesiąca równocześnie składając deklarację o wysokości osiągniętego dochodu pit-5L.
    Przy tych formach opodatkowania mamy do wyboru dwa rodzaje prowadzonych ksiąg: księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów.
    Mając więcej niż jedną działalność gospodarczą bądź spółkę cywilną wybór sposobu opodatkowania dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności do których mają zastosowanie przepisy ustawy.
  •  
• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, nie wszystkie rodzaje działalności mogą być opodatkowane w ten sposób, zakres wymienia ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym.
  Mamy prawo do skorzystanie z tej formy tylko do momentu przekroczenia obrotów 250 000 euro
  • Przy takim rozliczeniu podatek opłaca się od uzyskanego przychodu, a jego wysokość wyznacza się przy zastosowaniu odpowiednich stawek : (3%; 5,5%; 8,5%; 17%; 20%)- stawka ryczałtu zależy od rodzaju prowadzonej działalności. Nie możemy natomiast odliczyć kosztów uzyskania przychodów. Mamy jednak prawo odliczyć opłacone składki ZUS - ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Dużym plusem dla tej formy jest węższy zakres obowiązków ewidencyjnych: ewidencjonuje się tylko przychody. Co miesiąc kwotę podatku wpłaca się do 20-tego następnego miesiąca, natomiast deklarację składa się tylko jedną, w styczniu roku następującego po roku podatkowym wykazując swoje przychody na formularzu Pit-28.
  •  
• karta podatkowa jedyna forma opodatkowania działalności osób fizycznych, w której wysokość podatku jest stała.
  Forma ta nie nie jest przeznaczona dla każdego podatnika. Ustawa określa zakres dopuszczalnych zawodów np. W ten sposób mogą rozliczać się kowale, pielęgniarki. Jest wiele ograniczeń w tym zakresie: nie można zatrudniać powyżej określonych limitów, nie można prowadzić innej działalności oraz małżonek nie może prowadzić działalności w tym samym zakresie.
  • Podatek jest ustalany wg stałych stawek miesięcznych, pomniejszony o składkę zdrowotną. Wpłaca się go do 7-go następnego miesiąca. Przed rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek do US na podstawie którego otrzymamy decyzję o wysokości podatku dochodowego odrębnie na każdy rok podatkowy wg właściwych stawek kwotowych. Podatnicy Ci są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ksiąg i składania zeznań podatkowych. Ważne jest to, że tracimy możliwość korzystania z ulg i odliczeń (remontowa, rehabilitacyjne), rozliczania się wspólnie ze współmałżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

O wyborze tego opodatkowania trzeba do 20 stycznia bądź (jeśli działalność jest rozpoczęta w trakcie roku) nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu powiadomić US po przez złożenie oświadczenia o wyborze formy opodatkowania.

Decydując się na formę opodatkowania trzeba brać wiele czynników pod uwagę przede wszystkim: wielkość przychodów (dochodów) oraz kosztów uzyskania przychodów.

 

Podatek VAT

 

Zasady te dotyczą wszystkich rodzajów działalności.
Przed rozpoczęciem działalności należy się również zastanowić czy warto zostać podatnikiem vat. Jeśli działalność jest przedmiotowo zwolniona z tego podatku wtedy nie mamy obowiązku się rejestrować. Podatnicy mający małe obroty mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego do przekroczenia limitu 50 000 zł. (proporcjonalnie do ilości miesięcy). O opłacalności zwolnienia z vat przesądza przede wszystkim rodzaj nabywców naszych towarów i usług.

Za opodatkowaniem przemawia:

• sprzedaż opodatkowana stawkami mniejszymi niż 22%
• eksport lub wewnątrzwspólnotowa dostawia towarów
• usługi świadczone za granicą (ponieważ można odzyskać vat od zakupów)

Za zwolnieniem natomiast przemawia mała ilość obowiązków podatkowych.

Podatek ten jest finansowany przez ostatecznego konsumenta, a do US odprowadzamy podatek vat należny (od sprzedaży) pomniejszony o podatek naliczony (od zakupów).

Podatnicy chcący współpracować z kontrahentami z krajów UE powinni się zarejestrować jako podatnicy VAT UE. Dzięki temu unikną płacenia podatku przy zakupie i sprzedaży. Z Urzędu Skarbowego otrzymają numer NIP poprzedzony przydrostkiem PL.

Od 1 stycznia 2009 r. wszyscy podatnicy VAT mają możliwość składania kwartalnych deklaracji VAT a nie tylko tzw. mali podatnicy. Wcześniej jednak muszą o tym wyborze zawiadomić pisemnie naczelnika urzędu skarbowego. Zawiadomienia muszą dokonać najpóźniej do 25 dnia drugiego miesišca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalną deklaracją podatkową. 

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter,

zespół www.jak-otworzyc-firme.blogspot.com